2 Years abroad

Hallo lieve allemaal,

Het is alweer even geleden dat ik wat geschreven heb, dus hier weer wat updates.

Ik woon nog steeds in het mooie Mount Maunganui en ik werk nog steeds bij Harbourside City Backpackers. Ik mag mezelf sinds een aantal maanden officieel manager van het hostel noemen wat natuurlijk super leuk is en ik heb het er nog steeds enorm naar mijn zin.

Ik realiseerde me laatst dat ik alweer bijna 2 jaar uit Nederland weg ben. Ik moet zeggen die tijd is echt voorbij gevlogen! Toen ik 7 maanden in Australie zat leek het veel langer te duren dan die 2 jaar die ik nu imiddels alweer weg ben. Ik denk dat dat vooral te danken is aan onze fijne telefoontjes die er voor kunnen zorgen dat ik practisch aan tafel zit bij het kerst ontbijt. Elke dag kan je wel berichtjes sturen naar vrienden en familie waar dan ook ter wereld waardoor het voelt alsof je niet zo heel ver weg bent. Het feit dat er binnen kort een flucht van over 24 uur op mij staat te wachten doet me dan weer beseffen dat ik daad werkelijk aan de andere kant van de wereld zit!

Ja ja mensen jullie lezen het goed, ik kom mijn gezicht weer even laten zien! Ik vlieg eind Augustus naar Nederland om zo'n 2.5e week vakantie te vieren. Mijn lieve zus Ruth is eind Augustus uitgerekend van een zoon dus ik vond het een mooie gelegenheid om die kant weer eens op te komen. Ik moet zeggen dat ik in de reis zelf niet zo'n trek heb, maar ik kijk er wel enorm naar uit om al mn lieve vrienden, mn vader en moeke, mn zussies, lieve lieve Elin, mn schone broers en alle andere lieve mensen die af en toe nog eens aan mij denken weer te zien! Het zullen vooral 2 enorm drukke weken worden met veel winkelen (H&M), veel wijn, veel en lekker Nederlands eten worden en alleen maar leuke dingen! Ik heb Elin, mijn nichtje, voor het laatst gezien toen ze nog maar 10 maanden was. Inmiddels is het alweer een hele meid van bijna 3! Heel gek idee kan ik je vertellen. Na die 2.5e week ben ik denk ik opnieuw toe aan vakantie haha dus heb ik voor mezelf nog een weekje bali geboekt voordat ik weer terug naar huis vlieg. Als het dan toch op de route ligt he!

Helaas is niet alles altijd rozengeur en manenschijn, ik heb hier ook een verdrietige tijd gehad. Toen Sarah de eigenaresse het hostel begon, nam ze een voormalig hotel over. Bij het hotel kreeg ze 1 guest mee, Mr. Tim. Deze man woonde al jaren in het hotel en is dus ook blijven wonen toen Sarah er een hostel/backpackers van maakte. (Sarah beheerd het hostel nu zo'n 15 jaar.) Mr. Tim woonde in kamer 212, hij had zijn eigen kleine prive kamertje en was happy met zijn simple life hier. Hij liet zichzelf niet zo vaak zien en was erg prive, maar elke ochtend en elke middag kwam hij altijd even langs receptie om een praatje met me te maken. "Kia Ora Renee" (hallo Renee) en dan bespraken we wat dingentjes, wat hij die dag ging doen, soms moest ik dokters of kapper afspraken voor hem maken, hij was altijd in voor een grapje en met Pasen bracht hij ons altijd chocolaatjes etc. Hij had bijna geen contact met zijn familie wat een bewuste keuze was, hij praatte hier verder niet over en dat was ook niet nodig. Het was een oprecht lieve man van 78 jaar en met was bedoel ik dus ook dat hij helaas is overleden begin Juni. Hij had een long infectie opgelopen en aangezien het een nogal koppige man was heeft hij hier niets aan gedaan. Hij is ingestort en een collega van me die op dat moment aan het werk was heeft een ambulance gebeld. De infectie werd hem te zwaar en de volgende dag heb ik hem op de Intensive Care opgezocht. Gelukkig hebben ze zijn familie gevonden en kunnen contacten want zijn lijf kon het niet aan en hebben ze hem in een kunstmatige coma moeten brengen waar hij niet meer uit is gekomen. We (3 familie leden, Aline mijn collega en ikzelf) hebben rond zijn bed gestaan, ik heb zijn hand vastgepakt en we hebben verhalen opgehaald. Het was erg fijn, we hebben gehuild en gelachen. Hier heb ik dan ook afscheid van hem genomen omdat we wisten dat hij hoogstwaarschijnlijk niet meer uit de coma zou komen. Ik ben blij dat het snel is gegaan zodat hij geen pijn heeft gehad maar elke ochtend als ik op het werk ben verwacht ik nog dat hij de trap af komt en met een big smile met z'n zonnebril op, z'n All Black's zegel ring aan even komt lachen bij mij aan receptie. We zijn dan ook bij zijn begrafenis geweest wat erg indrukwekkend was, een Maori begrafenis. Merendeels van de ceremonie was dan ook in het Maori maar de emotie zei genoeg. Ook hebben zijn 4 kleinzoons een Haka voor hem gedaan, ik kan jullie vertellen dat ik menig Haka heb mogen mee maken inmiddels maar zo powerful als deze heb ik het nog nooit gezien. Het ging door merg en been, pure kippenvel die kracht, power en emotie die daar in zat! (Voor mensen die niet weten wat een Haka is, je kan het makkelijk googlen). De tranen rolden over mijn wangen. Het was heel gek want hij had al 40 jaar geen contact meer met zijn familie dus zijn klein zoons kenden hem niet eens en toch hebben ze hem met zoveel respect een Haka getoond en afscheid van hem genomen. Van al die mensen die er waren kenden alleen wij hem van hoe hij was op deze leeftijd, heel gek was dat. Voor de familie erg fijn dat wij dan ook verhalen konden vertellen van wat voor man hij was op latere leeftijd. Na de begrafenis hebben we dan ook zijn kamer moeten verbouwen en die is dus nu in gebruik door backpackers wat voor mij nog steeds een heel gek idee is, want 212 is Mr. Tim zn kamer en van niemand anders :)

Verder gaat alles z'n gangetje. Het is hier nu winter en Nieuw Zeeland loopt lekker achter met van alles zoals verwarming en isolatie. Centrale verwarming kennen ze hier amper en ook van dubbel glas hebben ze nog nooit gehoord. Hier verwarmen ze ruimtes nog steeds met van die oude electrische olie heaters. Kou kleumen dus! haha. Hier in Tauranga krijgen we geen sneeuw dus dat valt dan weer mee. Van de week hadden we nog een groep Orca's voor het hostel zwemmen, zo bijzonder! Omdat het hier nu winter is hebben we gisteren avond Christmas in July gevierd. Wij Europeanen vieren kerst in winter, en hier is het 30 graden met kerst, dus vieren we 2x per jaar kerst zodat we ook een kerst in de winter hebben haha. Ik heb wallen hangen tot op mn kin, een kater die nog wel een paar dagen aan zal houden maar wat een top feest was het! zo'n 30 man en ieder had wat te eten gekookt wat ze normaal in hun thuis land zouden eten met kerst. Ook hadden we lootjes getrokken voor Secret Santa wat hillarische kado's opleverde.

Nou nog minder dan een maand en dan kunnen we allemaal weer in het echt bij kletsen! Dus haal de paprika chips, borrel noten, kaas planken en wijn maar alvast in huis!

Fijne zondag allemaal en tot snel.

Renee