Mingalabar (Hello)

Mingalabar! (Hallo, goede dag)

(Ivm traag internet heb ik dit verslag een paar dagen geleden al geschreven maar nu pas kunnen uploaden dus qua tijd lijn klopt het niet helemaal want ik zit nu al op de AirPort in Bangkok om naar Cambodja te vliegen.)

Ik zat me net af te vragen hoe ik in vredes naam een blog kan schrijven over zo'n fantastisch land als Myanmar!?! Het is gewoon bijna niet te doen, ik kan zeker vertellen over wat ik hier zie en mee maak maar dit is echt een land wat je zelf moet ervaren.

Ik heb sinds mijn laatste blog het halve land afgereisd en ik ben van de ene in de andere verbazing gevallen. De diversiteit hier qua natuur, het feit dat alles hier nog zo ouderwets en traditioneel gedaan en geleefd word, de verschillen in culturen/gewoontes het is allemaal geweldig maar wat mij het meest heeft geraakt en ook heeft doen verbazen zijn de mensen. De mensen hier in Burma zijn echt zo vreselijk vriendelijk, aardig, behulpzaam, positief, nederig, beleefd, ze willen je met alles helpen, niets is te gek! Ze maken allemaal een praatje met je omdat ze hun Engels willen oefenen en als ze geen Engels kunnen spreken dan nog weten ze je in gebaren taal wel te helpen. De mentaliteit van deze mensen is echt dat vriendelijkheid boven alles gaat, ze maken en willen geen misbruik van je maken, het enige wat ze van je willen is een foto! Haha iedereen maakt de hele dag door foto's van westerse mensen en met name een gezellige blondie en als ik. Soms staat er gewoon ineens iemand naast je en word er een foto gemaak, soms durven ze het niet te vragen en doen ze het 'stiekem' wat je altijd wel door hebt, en soms staat er gewoon ineens en monnik met z'n telefoon voor je neus een foto te maken, hilarisch! In het begin vond ik het een beetje vreemd, ik had het al wel op Java ervaren maar toen ik er over na ging denken is het eigenlijk helemaal niet vreemd want wij doen allemaal exact het zelfde, wij willen ook van Burmese mensen en monniken foto's maken. Ze zijn altijd zo blij als je even poseert voor een foto, het liefst met een van hun kinderen erbij en als je dan nog een paar woordjes Burmees spreekt kan hun dag niet meer stuk. Maar ik zal ook wat meer vertellen over m'n reis sinds Pha-An.

Ik heb 3 nachten gespendeerd in Pha-an. Op dag 2 zijn we met een aantal op een dag Tour gegaan van 09.00 tot 19.30 uur. Het was een volle dag waar we in Tuk Tuks werden rond gereden langs Pagoda's, tempels, grotten etc. Geweldige dag gehad, man wat was die natuur daar mooi. Nog in een piep klein bootje over een meer en door een grot gevaren, was een top dag. Ik ben uiteindelijk weer vertrokken vanuit Pha-An terug naar Yangon met een dag bus. Ik kon ook met een bus naar Ihnle Lake maar dan moest ik overstappen in Bago en daar een aantal uren in die bloed hitte wachten op m'n aansluitende bus en die dag werd me te lang dus ik dacht, ik ga gewoon terug naar Yangon dan kan ik daar even bijkomen na een 8 uur durende bus reis, weer een fijne douche en bed daar in m'n hostel en dan vanuit Yangon naar het noorden naar Bagan. Ik heb uiteindelijk 2 nachten nog in Yangon gezeten want toen ik savonds na weer een gezellige warme busreis met alleen maar kotsende mensen aankwam bij mijn hostel kon ik het niet aan om de volgende dag een 10 uur durende nachtbus in te gaan. Het fijne van zo op reis gaan is dat ik geen planning heb en dus lekker m'n schema kan aanpassen. Ik heb uiteindelijk nog een hele gezellige dag gehad in Yangon. Heb een Australiër ontmoet in m'n hostel die ook in de toerisme branche werkt, schept meteen een band. Hij kwam net aan in Myanmar dus heb hem een beetje rond geleid door de stad, kon hij wel waarderen geloof ik. We kwamen er achter dat we op dezelfde dag (komende donderdag) naar Bangkok vliegen alleen vanaf verschillende steden, dus we zien elkaar weer in Bangkok, gezellig! Wat een kleine wereld haha.

Ik heb toen de nachtbus naar Bagan geboekt. Deze bus was echt de business class onder de bussen! Mijn god wat een verschil met die crack bussen die ik eerder heb gehad! JJ's bus company, nou petje af hoor! Luxe stoelend dekentje, gratis snack en drinken wat door en soort stewardess werd uitgedeeld, lekkere airco, ik was blij en heb heerlijk kunnen slapen. Uiteindelijk kwamen we rond 04.30 uur aan bij het hostel, en ik was natuurlijk niet de enige dus we hadden met z'n tienen besloten om maar gelijk een zonsopgang mee te pikken vanaf een van de tempels. Bagan is het spirituele centrum van Myanmar met zijn duizenden tempels, stupa's en Pagoda's verdeeld over een vlakte van duizenden vierkante meters. Het is echt waanzinnig en iets wat je nog nooit eerder gezien hebt, heel gaaf! Het is verboden voor toeristen om met een motor of scooter door Bagan te rijden en dus verhuren ze zogeheten e-Bikes. Een soort kruising tussen een fiets/brommer en scootmobiel. Ik vind ze eigenlijk veel beter dan al doe motor bikes want die e-bikes maken tenminste geen herrie. Dus wij met z'n tienen op de e-Bike opweg naar een van de tempels met het beste uitzicht over het landschap voor de zonsopgang. En wooow dit was echt weer iets wat gewoon niet te omschrijven was, het is amper vast te leggen op camera want in het echt is het zoooooo veel mooier! Met z'n allen bovenop een tempel, uitzicht over al die andere tempels en mee dat de zon opkomt stijgen er allemaal lucht ballonnen op wat het plaatje nog beter maakt. Het enige nadeel aan deze tijd van het jaar is dat het nu al zo'n vier maanden niet geregend heeft en het dus mistig is van het stof wat in de lucht hangt, hierdoor was de zonsondergang die avond niet zo spectaculaire helaas maar alsnog prachtig. De beste tijd om naar Myanmar te komen is na het regen seizoen, dus in Oktober/November en December, dan is het ook wat minder warm, de temperaturen stijgen rond deze tijd ruim boven de 40 graden uit. Het is wel echt bloed heet maar het is zeker te doen want het is niet vochtig.
In mijn hostel ben ik veel opgetrokken met twee Britten, Adam en Natalie, neef en nicht, super gezellige mensen. We hebben nog een zwembad dagje gehouden en zijn nog een dag met de e-Bike door Bagan gaan toeren. Onderweg kwamen we weer een mannetje tegen van 22 die ons naar zijn favoriete tempel wilde brengen wat een waanzinnig uitzicht moest hebben. Dus wij mee naar die tempel, die was half afgebroken dus we moesten door smalle trappen gangetjes naar boven en daar weer over dingen heen klimmen maar toen we eenmaal boven waren was het uitzicht wel echt heel mooi! Ik kwam toen op het geniale idee dat dit misschien wel een hele mooie plek kon zijn voor een zonsopgang, en alles behalve toeristisch want niemand die naar deze tempel zou gaan leek me. Nat en Adam voelde zich die ochtend niet top na een slechte nacht geslapen te hebben dus ik besloot om dan maar alleen te gaan, misschien wel fijner ff alleen. Ik op m'n e-Bike een klein half uurtje gereden en kon zowaar de tempel terug vinden in het donker. Die tempels hier hebben wel hekken voor de ingang maar die zijn altijd open want het heeft geen zin om al die duizenden hekken te sluiten voor een aantal uren per dag, dus ik met m'n zaklantaarn die smalle trappen weer op en maar proberen niet te denken aan wat voor spinnen daar zouden kunnen zitten haha. Toen m'n weg verder omhoog gemaakt and I was right! Ik was de enige en het was een waanzinnige zonsopgang, ik heb er heerlijk van genoten in mn eentje, heerlijk! (EINDE DEEL 1, ZIE VOLGENDE verslag voor DEEL 2)