Hostel Life

Ik zal jullie wat meer vertellen over het hostel waar ik verblijf, Frienz Backpackers in Auckland.

Het is een prima hostel, al moest ik wel even slikken toen ik de prijzen zag na al die goedkope overnachtingen in Azië. Hier betaal ik voor een 10 persoonskamer officieel $27 per nacht, maar omdat ik een BBH kaart heb aangeschaft (met deze kaart krijg je kortingen bij accommodaties die zich aangesloten hebben bij BBH) krijg ik per nacht $4 korting, dus dan is het $23 per nacht wat ongeveer €15 is.

Het hostel heeft een goede keuken waar je dus je eigen maaltijden kunt bereiden. De badkamers zijn schoon, er is een goede gezamenlijke ruimte met TV waar je dus avonds ook gewoon lekker TV of een DVD kunt kijken. Ook hebben ze een rooftop area waar picknicktafels staan wat open is tot 22.00 uur. Je mag tot 21.00 uur alcohol drinken in de gezamenlijke ruimtes binnen en tot 22.00 uur boven op het dak.

Er zitten ook een hoop verschillende mensen hier. Zo zijn er erg veel Zuid Amerikanen en Duitsers. Man, man, wat een Duitsers hier! Zelfs de Duitsers zelf worden er gek van. Het nadeel met deze nationaliteiten is dat ze vaak in groepen zijn en dus alleen maar hun eigen taal spreken. Wij Nederlanders zijn wat dat betreft echt een stuk socialer en spreken over het algemeen gewoon Engels als er andere nationaliteiten bij zitten. Dus vrijwel het enige wat ik de godganse dag hoor is Spaans en Duits, nou niet bepaald mijn favoriete talen haha.

Gelukkig zitten er ook andere nationaliteiten zoals mensen uit de UK waar ik altijd wel wat beter mee klik! Zo is er ook een Nederlander, Bram. Deze vent is met $400 op zak vanuit Australië naar Nieuw Zeeland gekomen (dat hij niet gepakt is bij de douane is een wonder anders was hij de Sjaak geweest aangezien je op een Work & Holiday visa minimaal €2600 op je rekening moet hebben staan) en heeft toen voor $300 een gitaar gekocht, een permit aangevraagd dat hij op straat mag spelen en verdiend zo tussen de $30 en $80 per dag aan het spelen en zingen van liedjes op straat. Zo kan het dus ook. Ook hebben we de Peruaanse achter de receptie. Ze werkt in het hostel voor gratis accommodatie en is echt een kopie qua looks van Snookie van Jersey Shore, een programma op MTV, hilarisch! Lieve meid ook wel, ze helpt mij altijd goed hier. Dan zijn er nog de Fransen, over a-sociaal volk gesproken haha, ook deze groep is graag op zichzelf en praat graag zijn eigen taal. Er is één Fransoos die nogal dronken werd op een avond, hij vertelde dat terwijl hij hier in NZ zat het uit had gemaakt met zijn Franse vriendin die nog in Frankrijk zat maar die al wel een ticket naar Nieuw Zeeland had geboekt speciaal om hem op te komen zoeken. De hufter. Dus toen ik de volgende dag aan mijn ontbijt zat aan een tafeltje met een blond meisje, kwam de Peruaanse Snookie bij haar zitten en ze begonnen te praten over een bepaald persoon, hun hadden dus duidelijk niet door dat ik natuurlijk wel wist dat het over haar Franse ex vriendje ging. Haha, wat een roddels!

Dan was er nog de Australische vrouw van tegen de 40 op mijn kamer. Aardige vrouw hoor, niets mis mee maar ze was wel een beetje vaag. Zo lag ik een keer op mijn bed (bovenste bed van het stapelbed) een boekje te lezen, komt ze naast mn hoofd staan en vraagt ze of ik weleens van de Hawaiaanse Hopopono had gehoord? “Uuuuuuuh nee” Dus toen vertelde ze mij dat ik als ik een keer in een conflict was met iemand ik die mantra in mijn hoofd op moest zeggen want het zou staan voor vergeving. “Ok thanks for telling me, as I am often in a conflict with people! NOT!” En de volgende ochtend sta ik mijn mascara op te smeren, komt ze weer naar me toe en zegt ze “Are you into gem stones?” Dus ik wist allang hoe laat het was natuurlijk dus ik zei alleen maar “why?” Jaaaaa zegt ze, een rozenkwarts staat voor een goede relatie, dus ja ik ben van mening dat iedereen een rozenkwarts bij zich moet dragen. Wat moet ik daar nu mee, bedankt voor de info maar ik heb er een hekel aan als mensen mij dingen op gaan dringen. Ga lekker zelf met je rozenkwarts steen die hopopono opdreunen maar laat mij lekker met rust.

Toen ik eenmaal mijn bank rekening had geopend en mijn IRD request had opgestuurd kon ik op banenjacht. Al had ik mijn IRD nummer nog niet, ik zal ook niet binnen twee dagen een baan vinden. Dus ik ben gaan zoeken en gaan mailen. Had binnen een paardagen al wat afwijzingen binnen natuurlijk maar ik had ook een gesprek bij een recruitment office. Ik moest van te voren allemaal testen doen, van alles invullen en mee nemen. Dat gesprek ging prima, moest daarna ook nog allemaal testen doen, ging allemaal prima en duurde bij elkaar anderhalf uur. Ik ben daar nu ingeschreven en als ze alle gegevens hebben (moest nog wat opsturen, IRD, NZ adres, referentie van Footfalls etc) dan kunnen ze gaan zoeken naar een geschikte vacature voor mij.

Toen was het inmiddels alweer weekend en ik had online gezien dat er buiten Auckland een reis beurs zou zijn waar ook een career stand zou staan van Flight Centre, de leading travel agent in NZ. (Er staan veel vacatures open als Travel Consultant bij Flight Centre) Dus ik door de stromende regen opzoek naar de bushalte, een half uur de bus in, toen nog een kwartier lopen en kwam dus als een verzopen katje aan (mijn paraplu was door de wind geklapt). Gelukkig was de entree gratis en kon ik meteen doorlopen naar waar ik moest zijn. Heb daar even staan praten met een leuke meid, maar helaas moest ze mij teleur stellen en nemen ze alleen maar mensen aan die een visum hebben voor twee jaar, en wij Nederlanders krijgen helaas maar een visum voor één jaar die je max tot 15 maanden kunt verlengen. Alle moeite voor niets geweest dus, en helaas geen carrière bij Flight Centre.

Om die domper te verwerken hadden Yara (even voor de duidelijkheid, dit is Yara Ketelaars die ik hier in Auckland heb ontmoet, en dus niet mijn lieve vriendinnetje Yara Schemkes van thuis) weer een auto gehuurd en dit keer voor een twee daagse road trip. Heerlijk om weer even die stad uit te zijn en lekker te kunnen touren. Zo waren we al dik een anderhalf uur onderweg toen ik plots een “Dutch Deli” langs de kant van de weg zag ergens in een piep klein dorpje! Wij helemaal in de zevende hemel aangezien ze van alles hadden! Drop, speculaas, beschuit, zuurkool, zelfgemaakte rookwost, alles van Maggi, De Ruyther, Croki, tientallen verschillende soorten echte kazen, likeuren echt van alles! Dus wij zijn even los gegaan en zo ben ik de auto weer ingestapt met o.a. Zaanse Mayonaise, een zak drop voor $10, twee soorten kaas en een zak paprika chips voor $5.

We zijn toen verder doorgereden naar het plaatsje Whangarei (spreek je uit als Vangarei) waar we die nacht ook zouden verblijven in een hostel/camping. Heerlijk om zo door het Nieuw Zeelandse landschap te rijden. Ze kennen hier niet echt snelwegen alleen rond Auckland dus het zijn allemaal 100km wegen met hier en daar wat bochten de berg op. We hadden een lekker muziekje aan, de tom tom die we erbij gehuurd had deed het niet maar gelukkig bestaat er nog altijd Google Maps op de telefoon die het ook fijn in vliegtuig modus doet.

Eenmaal bij de camping aangekomen moesten we inchecken bij een gezellige Britse meneer die jaren lang in China heeft gewoond maar nu al enige tijd hier in Nieuw Zeeland zijn bedrijf en gezin heeft. We hadden een 10 persoonskamer geboekt aangezien dat het goedkoopste was ($28 per persoon per nacht) maar er had verder niemand geboekt dus we kregen een upgrade naar een 4 persoonshuisje, heel fijn! Ik had ook hier weer korting met mijn BBH kaart dus was het (maar) $24 terwijl dat bed eigenlijk $32 had moeten kosten, scheelt toch weer. Toen we eenmaal ingecheckt waren zei deze meneer dat we geluk hadden want op het moment dat wij die upgrade kregen hadden er net 4 personen in de 10 persoonskamer geboekt! Haha. Lucky us! We hebben onze zooi gedropt en zijn toen naar de watervallen gegaan, we hadden af en toe slecht weer i.v.m. regen maar ook liet de zon zich af en toe zien. Toen zijn we naar het centrum gereden waar we wat wilden gaan eten maar het was zondag en de hele stad was uitgestorven, er liep geen mens op straat. Thank god was er nog wel een Ierse pub open dus hebben we daar wat gegeten, helaas was dat niet te pruimen en hebben we dat avonds terug in het hostel/camping fijn even nagespoeld met een lekker wijntje en wat Hollandse kaas.
We sliepen uiteraard weer met twee Duitsers op de kamer en ook onze buurmeiden waren Duits maar we hebben er een gezellige avond mee gehad buiten bij de overdekte BBQ plaats.

De volgende ochtend met wat moeite vroeg opgestaan en zijn we weer de weg op gegaan. We hadden de beste Engelse man nog wat drop beloofd dus heb ik uiteraard wat achter gelaten. We zijn eerst naar een berg gereden met een uitzicht punt over de gehele stad en omgeving super mooi en het was droog dus we hadden goed zicht. Toen als een malle door gereden naar Kiwi North, wat een reservaat was voor twee Kiwi vogels. Deze vogelsoort is erg schuw en bijna uitgestorven dus de kans dat je ooit een Kiwi in het wild zult zien is erg klein, dus het was best bijzonder om deze beesten in het echt te kunnen zien. Het was een donkere kamer aangezien het nachtdieren zijn maar ik heb er toch een foto van kunnen maken! Erg schattige beestjes zijn het, ze hebben op het puntje van hun lange snavel hun neusgaten zitten waarmee ze dus als een soort hond over de grond speuren naar voedsel. Ze hebben geen staart en dus een schattig bol kontje en maar hele kleine vleugeltjes. Overigens is het ei wat deze beesten leggen zo’n 20% van hun lichaamsgewicht, het ei is ongeveeer even groot als het ei van een Emu of een Struisvogel, bizar want deze vogel is dus helemaal niet zo gek groot als die twee.

Toen zijn we op ons gemak weer terug richting Auckland gereden, wat nog zo’n 2,5 rijden was. Uiteraard zijn we nog heeeeel even gestopt bij het Hollandse winkeltje voor nog wat beschuit en kaas en een blikje chocomel. Ook kwamen we nog een dorpje tegen genaamd Wakapu waar vrijwel alleen maar schotten wonen. In de begin jaren 1800 zijn er zo’n 900 Schotten geëmigreerd naar Nieuw Zeeland en die hebben zich daar in dat dorp gevestigd. Inmiddels zijn dat er tienduizenden en vieren ze zelfs op 1 en 2 Januari van ieder jaar de Schotse Highland Games! Te grappig!
Toen zijn we Auckland voorbij gereden en doorgereden naar Sylvia Park, het grootste shopping centrum van Auckland, nou je lacht je ballen uit je broek als je het ziet want het stelt helemaal niks voor. Maar wat wel leuk was om te zien was dat daar op 1 Oktober de aller eerste H&M van Nieuw Zeeland wordt geopend, dus ik heb uiteraard even een foto voor de deur gemaakt.

Ik werd vanochtend wakker en had ik zowaar mijn IRD nummer op mijn email staan! Binnen 8 dagen tijd, netjes hoor! Haha. Dus het kan toch wel allemaal op tijd en in 1x goed. Dit betekend dus dat ik mag gaan werken! Ik zit eraan te denken om toch eerst mijn farm work te gaan doen (nee geen farm work in de zin van beesten, koeien, varkens etc. Maar farmwork in de zin van b.v. kiwi fruit te plukken of in te pakken). Dit zodat ik eventueel mijn visum kan verlengen, zo zijn de regels. Ik ben dat vandaag allemaal aan het uitzoeken dus jullie horen daar snel meer van.

Ik ga vanavond nog een laatste keer afspreken met Yara, die vertrekt morgen maar ik gok dat we elkaar nog wel tegen zullen komen komend jaar, en de kans bestaat dat we elkaar met kerst gaan zien. Rond Kerst en Oud en Nieuw is het hier in NZ (zeker in de steden) bizar druk en duur. Ik wil drama voorkomen en heb dus al een goed hostel geboekt van 22 December t/m 3 Januari in Wellington. Ik heb geen idee of ik rond die tijd daar in de buurt ben maar dan heb ik in ieder geval een bed en ik kan het altijd nog annuleren als ik andere plannen heb. Een slimme meid is op alles voorbereid zeggen ze toch!? Haha. Toevallig heeft Yara dat net zo gedaan, ook die data alleen dan een ander hostel in Wellington, dus wie weet vieren we wel Kerst samen.

Ik ga er weer vandoor, moet nog een hoop regelen en ik zal jullie op de hoogte houden van mijn volgende plannen.

Liefs