Bonus materiaal

Ik liep vandaag van het dorpje in Kampot terug naar mijn hostel en er schoten een aantal dingen mij te binnen van mijn reis die ik uiteraard vergeten ben te vertellen omdat het onmogelijk is om alles op te schrijven. Andere ervaringen zijn ook leuk om te vertellen maar omdat het hier heel gewoon is vergeet je dat soort dingen op te schrijven. Misschien heb ik sommige verhalen al wel verteld hoor, dat kan, maar ik dacht ik doe een extra blog met wat leuke dingen en weetjes.

Het geen wat mij te binnen schoot vanochtend was iets wat gebeurde in mijn eerste aantal dagen in Myanmar. Ik heb jullie vast al wel verteld dat ik op Java helemaal tureluurs werd van die 5 moskeeën die allemaal rond dezelfde tijd maar niet op exact dezelfde tijd afgingen 5x per dag. Op Bali had ik daar geen last meer van maar op de Gili's stond er naast mijn hostel wel een gigantische moskee dus toen ik naar Myanmar vloog dacht ik "halleluja, geen getetter door die microfoons meer een hele dag". Kom ik aan in Yangon, blijkt dat er 1 keer per jaar voor een hele week lang een boeddhist door een microfoon vanaf een tempel gebeden zingt... Jullie raden nu natuurlijk al dat ik net die week aankwam in Yangon en dus niet 5x per dag een onverstaanbaar gebrabbel en gezang aan moest horen maar nu een aantal dagen achter elkaar de hele dag door, dag en nacht! Hahahaha heb ik weer!

Wat mij hier in Azië ook opvalt en ik erg aandoenlijk vind is hoe goed de mensen omgaan met hun kinderen. Met name in Myanmar en Cambodja zie je verrassend vaak de vaders de kinderen op sleeptouw nemen. De kleine voor op de scooter, of ze lopen er mee op hun arm over straat, zitten samen in een hangmat, wassen de kindjes en kleden ze om, super schattig. Ergens verwacht je toch dat de moeders meer met de kinderen bezig zouden zijn maar hier zie je bijna altijd de mannen met de kids of een oudere broer of zus. Wat wel sneu is, en wat je vaak bij de echt arme mensen ziet is dat een 4 jaar oud kindje met z'n 1 jarig broertje of zusje rond loopt. Ook wel een bizar verschil in leven voor de kinderen bijvoorbeeld hier in Kampot, een wat rustiger plaatsje of het leven van de kids in Sihanoukville, een über toeristische plek. In Sihanoukville moeten de kids vaak hele dagen werken zoals ik volgens mij wel verteld heb, terwijl als je hier met een tuk tuk rond de omgeving rijd zie je overal kindjes spelen, lekker buiten rond het huis, tussen de koeien, kippen en een varken aan een touwtje wat een beetje aan het snuffelen is een hele dag. Ook tegen de avond zie je veel wat oudere kinderen volleyballen, deed me een beetje denken aan vroeger, lekker buiten spelen totdat de lantaarn palen aan gingen haha. Alleen lantaarnpalen hebben ze hier niet.

De mensen hier in Cambodja zijn ook allemaal erg vriendelijk. Je merkt wel dat toerisme hier al echt een tijdje bij het land hoort in vergelijking met Myanmar waar ze nog niet echt heel erg bekend zijn met toerisme. Hier zien ze je toch meer als een wandelende pin automaat en willen overal geld mee verdienen, wat je dan weer doet twijfelen aan de vriendelijkheid van de mensen. Maar ach als je daar een beetje doorheen weet te prikken of het spelletje mee speelt maak je zo vrienden. Hier in Kampot is er een tuk tuk driver van begin 20 gok ik die elke keer uitbundig naar me zwaait als hij me op straat ziet en mijn naam roept en dan zegt 'sister!' .... Klinkt meer als "Sistaaaaa" hahaha, super grappig. En elke dag als ik van het dorp naar mijn hostel terug loop vraagt hij of ik in z'n tuk tuk wil dan brengt hij me wel terug naar mijn hostel haha, dan zeg ik altijd net zo lief terug dat ik twee benen heb en prima kan lopen.

Al die jonge gasten hier vragen meteen of je een vriend hebt en/of je getrouwd ben. Pablo en ik zeiden laatst voor de grap tegen een van die jongens dat we getrouwd waren, toen vroeg ie meteen of we kinderen hadden. Toen daarop het antwoord "nee" was, snapte hij dat niet want ik was volgens hem al oud, 26 en Pablo is 34 dus hij snapte er maar niks van haha. Die jongen was zelf 24 en vertelde dat hij net vader was geworden en een 6 maanden oud zoontje heeft. Ik zat een tijdje met hem te kletsen en toen vertelde hij dat zijn zoon er 1 van een tweeling was, maar de andere baby is na 1 maand overleden omdat het niet wilde eten. Ik vond dat zo erg om te horen, dan merk je weer dat je in een andere wereld zit. Als bij ons in Europa een kindje niet goed eet, dan kunnen wij ermee naar een ziekenhuis en kan het geholpen worden, het gaat niet na een maand dood, hier wel. De mensen hier zijn allemaal zo open, vriendelijk, altijd een glimlach op hun gezicht, fijne mensen.

Helaas zijn er ook altijd nog mensen waar ik me dood aan erger, niet de lokale mensen maar mensen in hostels. Hostels zelf zijn heerlijk, het zijn vaak echt prima plekken, schoon, basic maar prima! En als solo traveler is het de manier om andere mensen te leren kennen. Je probeerd toch de goedkoopste type accommodatie te boeken, dus hoe meer mensen in een dorm (kamer met meerdere personen) hoe goedkoper. Vaak is het ook zo dat een gemengde dorm goedkoper is dan een dorm voor alleen maar vrouwen. Ik kies sowieso altijd een mixed dorm want mannen hebben vaak niet zoveel troep bij hun dus dat betekend minder zooi in de kamers, die vaak toch wel klein zijn want hoe meer bedden hoe meer inkomen natuurlijk. Ook is reizen met mannen vaak fijner, mannen zijn nooit zo moeilijk en vinden alles prima dus ik trek 9 van de 10 keer vaker met mannen dan met vrouwen op. Van de week lag ik in een 20 persoons mixed dorm. Menig mens zou er niet aan moeten denken maar ik vond het een prima kamer! Een ruime kamer, 5 wc's en 5 douches ensuite en altijd wel iemand om mee te kletsen als je wilt. Als je zo reist van hostel naar hostel maak je veel nieuwe vrienden, helaas zitten er ook altijd wel een aantal kloothommels tussen, met name mensen die bijvoorbeeld niet tegen alcohol kunnen, daar ben ik al snel klaar mee. Mensen die mij goed kennen weten dat ik naast het geven van andere namen aan mensen ik nog een eigenaardige eigenschap heb. Als ik iemand voor het eerst ontmoet heeft die persoon vrijwel 1 kans om een indruk bij mij achter te laten, als die verpest is, dan is het verpest en komt het vaak ook niet meer goed. Is ook een stukje mensen kennis en intuïtie van mijn kant. Je kan het een slechte eigenschap noemen maar ik heb al meerdere keren bewezen dat mijn intuïtie wat dat betreft toch echt wel goed was. Dus ik zie het maar als een positieve eigenschap. Zo zat er van de week een fransoos hier in het hostel, gelukkig niet bij mij op de kamer want dan was het oorlog geweest, en ik dacht dat hij vandaag zou vertrekken maar blijkbaar blijft hij nog een nacht. Het is een of andere schapen boer uit Frankrijk en die vent heeft altijd het laatste woord, weet altijd alles beter, schept over alles op, echt hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan. Ik had het er met Pablo over maar die is de rust zelve dus die heeft nooit zo'n moeite met mensen. Nu ben ik een vrij sociaal persoon maar er zitten er altijd wel een aantal tussen met wie je minder goed of gewoon niet overweg kan. Die fransoos is er zo een. Dus ik blijf er maar bij uit de buurt want ik had gisteren al bijna ruzie met hem. Walgelijk mannetje. Zo zie je maar weer dat je niet met iedereen vrienden kunt zijn, en dat hoeft ook niet. Weer een voordeel van solo reizen, als het je ergens niet bevalt, qua omgeving/hostel/sfeer of mensen, je kan zo je spullen pakken en verder reizen.

Waar ik me soms ook nog weleens over verbaas zijn de spullen die mensen mee nemen in hun backpack. Het enige luxe wat ik bij me had was een opvouwbare reis föhn maar die heb ik ergens al achter gelaten want nam te veel plek in beslag. Zo heb ik verder alleen mijn all stars bij me en slippers, meer heb je niet nodig want vaak loop je overal toch op slippers of op blote voeten. Nadeel is wel dat de kakkerlakken dan over je voeten rennen als je ergens buiten zit te eten hahaha, daar had ik gisteren weer eens last van wat mijn heerlijke maaltijd van hand gemaakte noedels met dumplings toch wel wat minder plezant maakte. Sommige meiden hier lopen de god ganse dag rond vol in de make-up. Nou A daar heb ik geen zin in om dat hier elke dag te doen, hooguit als ik op stap ga ofzo, en B het is hier zo bloed verziekend heet dat die make-up zo van je kop druipt van het zweet haha. Sommige meiden hebben een collectie aan nagellak en nagellak remover bij zich, hakken/pumps, 6 paar schoenen en ik ben zelfs iemand tegen gekomen die welgeteld 15 verschillende bikini's bij zich had! Haha wat moet je er mee!? Sommige meiden hebben ook mooie bloesjes en jurkjes bij zich voor als ze op stap gaan, ik ga gewoon in m'n basics de deur uit, lekker boeien. Ook is hetbwel grappig om te zien dat we allemaal zulke verschillende types zijn maar eigenlijk allemaal vrijwel in het zelfde schuitje zitten. Ik had echt verwacht dat ik een van de oudste zou zijn maar vaak ben ik de jongste van de groep aangezien de meerderheid eind 20 of begin 30 is. Vrijwel iedereen wil iets anders in zijn leven, heeft z'n baan opgezegd of is net als mij net afgestudeerd. Leuke verhalen kom je soms tegen, en ondanks dat we allemaal uit andere landen komen en inderdaad allemaal verschillend zijn hebben we 1 groot ding gemeen en dat is de liefde voor reizen! Zo is het altijd leuk om verhalen, ervaringen of anekdotes te delen. Daar komen de meest hilarische verhalen uit voort. Zo vertelde laatst iemand zijn ervaring over zijn eerste dag in Bangkok. Het kwam er op neer dat hij een Thais vrouwtje aan de haak had geslagen maar die wilde mee naar zijn hotel en geld hebben (uiteraard), maar dat zag hij niet zitten en zei nee, waarop dat vrouwtje helemaal uit d'r plaat ging en hem begon te meppen en te doen totdat hij maar is weg gaan rennen om van haar af te komen. Vervolgens ging zij er achteraan en die gast dacht "shit wat nu!?" Toen hij twee agenten zag staan en hulp zocht dachten die agenten dat hij die vrouw had geslagen in plaats van andersom waarop hij nu niet alleen een hysterisch wijf achter hem aan had zitten maar ook twee Thaise agenten hahahaha, dat was zijn eerste dag Azië! Heerlijk.

Dingen die hier in Azië de normaalste zaak van de wereld zijn maar voor ons als westerlingen misschien. Jet altijd zo vanzelf sprekend. Alles eerst is hier in Azië net als op veel andere plekken op de wereld het riool niet al te fantastisch waardoor je je afgeveegde papiertje niet door spoelt maar netjes in een prullenbakje naast de wc gooit. Niks mis mee, allemaal prima maar dan moet het prullenbakje wel regelmatig verschoond worden anders weet je wel hoe het gaat ruiken. Veel wc's buiten de hostels om zijn gewoon een gat in de grond, met een emmer water ernaast met een schep en thats it, niet alleen zijn de wc's zo langs de weg als je stopt met je bus maar ook in restaurantjes, cafeetjes (met name in Myanmar). Ook heel bekend hier is de bun gun, volgens mij al weleens eerder over verteld, een sproeier aan een snoer waarmee je moet richten en zo de boel schoon spoelt. Wat mij betreft veel beter en schoner dan papier. Maar vaak kom je ook wc's tegen zonder bun gun of wc papier, haha dat is dan weer een beetje jammer. Laatst zat ik in een hostel waar de douche echt bagger slecht was, het was echt een pus straaltje water wat eruit kwam waar je je amper mee kunt afspoelen laat staan je haar wassen wat wel nodig is na een dag strand. Hier in de hostels bouwen ze de wc's vaak in de douche, dat is gewoon 1 ruimte. Dus wat heb ik gedaan, ik heb de bun gun gepakt, wat gewoon een soort tuinslang is met prima straal water wat eruit komt en heb daarmee mijn haar gewassen haha,is het zelfde water als wat uit de douche komt maar dan wel met een fatsoenlijke krachtige straal! Met improviseren kom je ver! Wat ook typisch Azië is, zijn de vele scooters/brommers/motor bikes. Iedereen rijd er hier op en vaak ook een hele familie tegelijk, dat is hier niets bijzonders. Vader, moeder en 3 kids past makkelijk, en ook allemaal nog zonder helm. Ook kan je best 10 kratten bier, 20 eenden of een twee persoons matras vervoeren met de brommer, no problemo! Levert wel hilarische plaatjes op! Hoe meer tegelijk op de brommer qua mensen of producten hoe beter lijkt het wel! Alles is mogelijk. Zo zijn er nog wel honderden dingen die ik op zou kunnen schrijven maar ja, misschien moeten jullie dat zelf allemaal maar een keer komen ontdekken mits je dat nog niet gedaan hebben. Azië is heerlijk, same same but different!