From Belfast to Bushmills
Zo, ik zit hier met een Desperados biertje in het Ierse zonnetje in de tuin van het hostel dit verhaaltje te typen, wat een kut leven heb ik toch hoor ik jullie denken! ;) (Sorry mam voor mijn taal gebruik, het paste alleen zo mooi in die zin!)

Ik was volgens mij ergens in Belfast gebleven de dag voor ik uit die stad vertrok. Nou die avond kwam ik op mijn kamer en waren er twee nieuwe kamer genoten gearriveerd, twee Chinese meiden die in Glasgow (Schotland) studeerden en een weekendje in Belfast waren. Die nacht heb ik heerlijk geslapen want in tegenstelling tot mijn vorige kamer genoot snurkten de Chinese meiden niet.

Ik ben zondag naar het Busstation gelopen en heb daar de bus gepakt richting Coloreign waar ik vervolgens over moest stappen op de bus naar Bushmills, mijn verblijf voor de komende drie nachten. Ik had geluk want er gaan per dag maar 3 bussen naar Bushmills vanaf Coloreign en ik hoefde tijdens mijn overstap maar 20 minuutjes te wachten, dat gaat hier vaak wel anders aan toe. Het regende wel weer die dag wat een beetje jammer was maar ach, een mens kan niet alles hebben. Ik had geen idee waar ergens in Bushmills mijn hostel zat, had wel een adres maar goed dat zei mij vrij weinig op dat moment. De bus stopte en mee dat ik het aan de bus chauffeur wilde vragen zag ik dat we recht voor het hostel stonden!

Het was nu ongeveer half 4 en ik liep het hostel binnen, de man aan de receptie checkte mij in en zei dat hij dat normaal eigenlijk pas om 17.00 uur doet, so Lucky me! Ik kreeg een sleutel met kamer nummer 17 erop in mijn handen gedrukt en ben opzoek gegaan naar mijn kamer. Het is echt een mega hostel voor zo’n klein dorpje als Bushmills en ik zag geen mens dus had het idee alsof ik de enige was. Eenmaal aangekomen op mijn kamer zag ik 2 normale bedden staan en dus geen stapel bedden, zo fijn!! Maar toen dacht ik huh, ik heb toch geen twee persoons kamer geboekt, en toen zag ik links een trap omhoog, bleek er nog een vide te zijn met nog twee bedden erop. Verder hadden we onze eigen toilet en badkamer in de kamer, heel fijn. Al met al een prima kamertje dus. Ik ging vervolgens nadat ik mijn zooi gedropt had naar beneden, het stadje verkennen en op zoek naar een pub. Toen ik beneden aan kwam zag ik nog iemand, dus ik maakte een beetje een praatje met haar en blijkbaar had ze heel de dag al rond gelopen omdat ze niet voor 17.00 uur in kon checken (oeps, ikke wel! :D) en heb toen nog even van de situatie gebruik gemaakt door haar te interviewen voor mijn onderzoek, een Bulgaarse, sliep uit eindelijk ook bij mij op de kamer.

Ik door Bushmills gelopen maar het was zondag en alles was dicht, Bummer! Dus toen zag ik dat er een pub naast het hostel wel open was, er zat alleen van dat plastic plak folie op de ramen dus je kon niet zien hoe het er van binnen uit zag etc. Dus ik dacht, fuck it, ik wil een pint dus ik ga gewoon naar binnen. Doe ik de deur open, zitten daar een stuk of 7 locals aan de bar met de bar man voetbal te kijken op een tv dat ergens in een hoek hing en ze keken me allemaal aan van wat doe jij hier dus ik zo “uuuu hello!” en ben naar de bar gelopen en heb gewoon een pint smithwicks besteld, heeerlijk!! En ben gaan zitten, hahaha was wel een beetje awkward maar verder was er niets meer aan de hand. Ik zat op mijn telefoon met WIFI komt er even later zo’n ouwe vent naar me toe met z’n telefoon en zei met een grijns op zijn gezicht “what’s your number??” hehe, dat dacht ik niet ouwe snoeperd (dacht ik, zei ik niet) ik lachte het maar wat weg. Na twee pints heb ik wat te eten gehaald en ben ik terug gegaan naar het hostel. In totaal sliepen we met zijn vieren op de kamer, die Bulgaarse, twee Duitse meiden en ik. Die avond heb ik nog met die Duitse meiden zitten kletsen bij het haard vuur beneden in de gemeenschappelijke ruimte, muziekje geluisterd, boekje gelezen heerlijk!

De volgende dag zou ik dus eigenlijk naar de Giant’s Cauweway gaan. Ik dacht ik ga rond half 9 mijn bed uit en dan neem ik de eerste de beste bus wel. Helaas ging die bus pas weer om 11.10 uur en dan zou ik dus tijdens spits bij de Giant’s Causeway zijn, die Duitse meiden waren er zaterdag geweest en die zei dat het zwart zag van de toeristen. Nu was het maandag maar toch dacht ik van ja zonde om dan in de middag te gaan. Dus die Duitse meiden nodigde me uit voor een wandeling naar Dunluce castle, zo’n 2.5e mile lopen van Bushmills vandaan, dus dat hebben we gedaan. Heerlijke wandeling met een heerlijk zonnetje en een erg mooi oud en vervallen kasteel! Die meiden wilden niet naar binnen want dan moest je 5 pond betalen, ik dacht van ja nu ik er toch ben moet ik er wel ff in, dus ik ben naar binnen gegaan en die meiden hebben op mij gewacht. Toen weer terug gelopen en na een lunch afscheid genomen van de Duitsers, ook die Bulgaarse was inmiddels alweer vertrokken dus ik ben alleen op mijn kamertje, heeeeeerlijk! En dat voor €16 per nacht! Haha!

Die middag ben ik naar de Bushmills distillery gegaan, Bushmilss is de oudste licenced distillery van Ierland, het heeft een bewijs om alcohol te mogen produceren ontvangen van King James in 1608, sindsdien bestaat dus deze distilleerderij. Ik heb een tour gedaan en we mochten ook wat proeven uitraard, ik heb een 12 year old Bushmills genomen want die is alleen verkrijgbaar hier in de distilleerderij, nergens anders ter wereld kan je die kopen. Het was een leuke tour maar ja, ik heb een vader die whisky fan is dus heb ik in Schotland al menig distilleerderij mogen bezoeken en weet de meeste ins and outs al wel, des al niet te min was het erg leuk!

Aangezien mijn drie kamer genoten waren vertokken ben ik alleen achter gebleven met nog twee franse meiden die hier ergens anders in dit grote gebouw sliepen, ik heb ze vandaag nog niet gezien dus zal me niet verbazen als ook zij zijn vertrokken, betekend dus dat ik hier alleen zit! Haha.
Vanochtend had ik vroeg de wekker gezet want ik wilde op tijd bij de Giant’s Causeway zijn zodat ik foto’s kon maken zonder al die toeristen erop. Dus ik met de bus van 09.00 uur die kant op en werd een pad op gewezen dat me zou leiden naar de Giant’s Causeway. Voor de gene die niet weten wat de Giant’s Causeway is, het is een verzameling van rotsachtige stenen tegen hoge kliffen in het Noorden van Noord-Ierland die schijnbaar door een vulkaanuitbarsting ongeveer 60 miljoen jaar geleden zijn ontstaan. De rotsen hebben de vorm van zes hoekige kolommen en staat sinds 1986 op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
Maar er is nog een ander verhaal over hoe deze stenen zouden kunnen zijn onstaan. De legende gaat dat de Ierse reus Fionn mac Cumhaill (Finn McCool) een pad door de zee (causeway) naar Schotland bouwde om met zijn Schotse tegenhanger Benandonner te vechten. Op het moment dat Fionn in Schotland aankomt, ziet hij dat Benandonner nog reusachtiger is dan hijzelf en hij vlucht terug naar Ierland. Daar aangekomen, achtervolgd door de Schotse reus, vraagt McCool aan zijn vrouw om hem als baby te vermommen. Op het moment dat Benandonner in Ierland aankomt ziet hij de vrouw met de baby, waarbij hij schrikt van de grootte van het kind, aannemend dat de vader van zo'n groot kind vele malen groter en sterker zal zijn dan hijzelf en hij vlucht terug naar Schotland. Op zijn vlucht vernielt Benandonner het pad. Alleen het begin in Ierland en het eind in Schotland (Fingal's Cave op het eiland Staffa) blijven bestaan.
De locatie is de meest bezochte toeristische attractie van Noord-Ierland aangezien er per jaar zo’n 750.000 mensen naar toe gaan. Natuurlijk heb ik toeristen nodig voor mijn onderzoek maar daarvoor wilde ik nog op mijn gemakje zelf dit natuur verschijnsel ontdekken en ongestoord foto’s maken zonder dat er allemaal mensen op staan. Ik ging dus het wandelpad op en had gekozen voor de moderate level walk. Toen ik eenmaal boven aan die klif stond zag ik een bord dat ik dus het moeilijke level aan het bewandelen was wat dus betekende dat ik langs de kliffen naar beneden moest. Gezien ik daar alleen was en ik mezelf al naar beneden zag donderen van zo’n klif ben ik heel verstandig omgedraaid en heb de toeristische route maar genomen. Toen ik aankwam bij de Causeway bleek tot mijn verbazing dat er alleen twee toezichthouders stonden en verder was er helemaal niemand! Ik was gewoon de eerste en de enige!! Hoe gaaf is dat! Ik heb dus rustig in mijn eentje van dit mooie stukje Noord-Ierland kunnen genieten! Het zonnetje scheen, het was fris maar lekker en heb daar zeker een uur alleen rond gelopen en foto’s gemaakt, geweldig! Toen de toeristen kwamen heb ik nog wat mensen geïnterviewd en na een fijne lunch in het Causway Hotel ben ik terug gegaan naar Bushmills met een zeer voldaan gevoel. De meest bezochte toeristen attractie van Noord Ierland en ik heb het in mijn eentje mogen bewonderen, geweldig! Ik was a Lucky girl zei een van die toezicht houders! :D (Again dus!)

Ik ga zo mijn bus schema voor morgen even uitzoeken want ik vertrek morgen richting Donegal. Voor de mensen die mijn verhalen vaker volgen, ik ben hier vorig jaar al een keer geweest met Christopher toen der tijd nog voor Footfalls toen hebben we de hoogste zee kliffen van Europa beklommen, misschien dat er dan weer een lampje gaat branden. Ik moet eerst weer met de bus naar Coloreighn en van daaruit met de bus of trein naar Derry en van Derry naar Donegal, dus het word een gezellige travel dag!

Ik heb erg van Bushmills genoten, het is een leuk stadje maar jammer dat alles dicht is, zijn allemaal failliet gegaan vanwege de crisis en het is ook nog eens off season dus erg stilletjes. Wat ze wel leuk hebben opgelost is om soort van schilderijen achtige platen voor ramen en deuren gespijkerd waardoor het lijkt alsof het stadje nog leeft, leuk maar creapy at the same time!

Ik hou jullie op de hoogte.

Liefs